My college friend is having his vacation for a short time only, so he invited us to their house and I just can’t pass this opportunity to be with them. I cancelled some of my appointments and we drive all the way to Los Banos then we stayed for 4 hours. 

Sobrang bitin ng kwentuhan namin but sobrang saya. Ang saya kasi nagkaroon kami ng chance na magkitakita at magkwentuhan.
With our career right now, it is so hard for us to be together kasi masyadong busy sa mga kanya kanya naming buhay and I am just glad that we still find time. Nakakatuwa lang kasi we still manage to keep our friendships through the test of time. May mga kanya kanya na kaming mga asawa ang kids at nakakatuwa na mas lumalim pa ang friendships namin.
Jackson is now working in UN while Reggie is working in Accenture as a programmer.
I remember during our college days, sila yong mga kasama ko nong nag umpisa pa lang ako. Bilib ako sa kanila kasi matatalino sila. Top kami palagi sa class but sad to say I need to stop my studies due to financial issues. I need to work to support my family. Mga 2 years ko lang silang nakasama nong college pero hindi nagbago ang samahan namin. Everytime na dadating si Reggie galing US ay hindi talaga pwede na hindi kami magkitakita.
Nakakatuwa kasi ang pinag uusapan na namin ngayon ay tungkol na sa sasakyan, samantalang dati nagcocommute lang kami. Ang daming nabago sa buhay namin pero hindi nagbago ang friendships namin.
In reality, I only have few friends, may ibang akala ko kaibigan pero eventually nawala sila, naglaho na lang at may mga bagay na hindi ko maintindihan kung bakit. When the competitions and envy starts in the friendship, I started to distant myself and I am glad that some of friends stays with me until now.. but believe konti na lang sila. That’s why I value them. Meaning sila ang matitibay..
